Yıl Başı Yasaklandı, Ders Çalışmak Ayıp

Yeni yıla giriyoruz, güzel, hoş. Gelsin bakalım. Ama eskiyi düşünen var mı? Hemencecik sildiniz zavallı 2015'i. Normal çocuklar yeni yıl başlayacak diye hediyeleri, akşam geç yatmayı, ertesi gün okula gitmemeyi, gece boyunca abur cuburları götürmeyi falan düşünür, değil mi? İşte bazıları öyle değil. Trafikten gözümün seğirmeye başladığı anda arka tarafta anne-kız arasında gerçekleşen diyalog çok yanlış yolda olduğumuzu gösterdi bize. Bundan sonra kutlama falan yok. Yeni yılı kutlamak bir yana, eskisi için matem tutmalıymışız. Okuyunuz efendim.

-Anne hangi yıldayız?
-2015.

-Yıl başından sonra ne olacak?
-2016.

-Peki bir daha ne zaman 2015 olacak?
-Bir daha olmayacak kızım. 2015 bitecek, 2016 başlayacak.

-...
-Kızım?

Vuaaaaaaaaaaaaaa! Ama ama böhüüüüüüü!!!

Direksiyon başında ben kilit, arkada anne ampul gibi kalmış, salya sümük ağlayan çocuğu teselli edebilecek hiçbir şey diyemedik. "Kızım ama takvim, sayılar, hani doğum günün, yeni yaşın, gak guk..." hepsi nafile. Çocuk düzenli olarak yarım saatte bir 2015'in yasını tutuyor bu akşam.

Ebeveynliği ne kadar becerdiğimizi, düzenli takip edenler iyi bilir. 2015'in matemine çare olarak hiçbir şey bulamadık. Geçer, unutur, alışır diye bekliyoruz. Neyse ki öğretmeni ödev vermiş. Belki biraz kafası dağılır. Tabii ufak bir ayrıntıyı atlamamak lazım. Ödev yapmayı kim sever yahu?

Odasında ders çalıştığı umut edilen bir çocuk, aslında dünyanın en yaratıcı insanı olabilir. Yaklaşık 10 dakika içinde dersten kaçmak için yapılan ustalıklı manevraların sıralı tam listesini aşağıda bulabilirsiniz.

1. Baba burada ne yazıyor? (Okumayı biliyorsun, yemezler)
2. Ama baba anlamadım. (Yarısını yaptıktan sonra kal gelmiş çocuğa)
3. Baba Fofo odama girdi. (Eeeee?)
4. Anne saat kaç?
5. Anne kaçta yatacağım?
6. Baba, Polpica için yeni video yaptın mı?
7. Anne benim doğum günüme kaç gün var?
8. Babaaaaaaaa. Neredesin?
9. Baba imdaaat! Kafam sıkıştı! Kurtar!

Buraya açıklama getirmek zorundayım. Hanım kızımız ders çalışmamak için plastik yüzüğüyle oynarken ne tesadüfse yüzük düşüyor ve odasındaki kaydırağın (Evet, o kaydırak hâlâ bizde, atmıyorlar, satmıyorlar) altına giriyor. İskemlesiyle kaya kaya yüzüğün olduğu koordinatlara giden çocuk, yerinden kalkmaya zahmet etmiyor ve eğilerek alabileceğine kanaat getiriyor. Odaya girdiğimde dizleri sandalyenin üstünde, sırtı yana eğilmiş hâldeydi. Bir kolu kaydırağın üst kısmında, diğeri de kafasıyla birlikte, kaydırağın yerle birleştiği noktadaydı. Ders çalışmıyor ama yeni bir Nadia Komaneçi olabilir. Yüzük de hâlâ ortada yok.

Bu arada sizin çocuklar ders çalışmamak için neler yapıyor? Aşağıya çözümleriyle birlikte yazarsanız, ebeveyn dayanışmasını güçlendiririz.